-
1 mecbur
mecbur [uː] gezwungen (-e zu D);-e mecbur etmek (oder tutmak) zwingen (zu D; zu …);itirafa mecburuz ki … wir müssen gestehen, dass …;
См. также в других словарях:
mecbur kalmak (veya olmak) — herhangi bir şeyi yapmak zorunda bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
zorunda kalmak (veya olmak) — kesinlikle yapması gerekmek, yapmaya mecbur olmak Kitabını basacak yayınevi bulamamış, onu kendi parasıyla bastırmak zorunda kalmıştır. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük
eli mahkûm olmak — mecbur durumda kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
